testy

Tych którzy zapragną na własne oczy zobaczyć to kiedyś niezwykłe, obecnie zapomniane miejsce zapraszamy do odwiedzenia Ciurkadełka na szlaku. Poszukiwanie Ciurkadełka można rozpocząć w Zdrojach na ul. Mącznej obok Szpitala. Idąc szlakiem niebieskim w kierunku płd. przechodzimy pod wiaduktem. Dalej do szlaku niebieskiego dołącza szlak zielony. Cały czas idąc Szwedzkim Brukiem podążamy szlakiem zielonym. Pozostawiamy wyraźnie skręcajacy w lewo szlak czerwony i po około 50 metrach po lewej stronie naszym oczom powinny ukazać się zakole strumienia oraz schody - jedyna pozostałość po istniejącej kiedyś pięknej zabudowie tego miejsca.
Ciurkadełko - źródło i ciek w północno-zachodniej Polsce, prawy dopływ Chojnówki. Płynie przez środkową część Puszczy Bukowej.

W roku 1900, doktor medycyny Lindtner, kupił ziemię od gminy Hökendorf, z zamiarem otwarcia kliniki - sanatorium. Pieczę nad projektem i budową kompleksu "Sanatorium Finkenwalde" (tak paradoksalnie nazwano obiekt) nadzorował Carl Kelm. W 1902 roku kompleks otwarto.

W 1902 roku kompleks otwarto. W jego skład wchodziły pawilon zimowy i letni połączone ze sobą korytarzem, którym można było dojść do dużej, przeszklonej sali jadalnej. Posiadał również elektryczność, a zatrudnieni tam specjaliści należeli do najbardziej cenionych w swoim fachu. Od 1910 roku sanatorium nosiło nazwę "Bismarckhöhe". W czasie trwania I wojny światowej (1914-1918) było nieczynne, ale po jej zakończeniu, na cztery lata znów powrócili do niego pacjenci - w przeciwieństwie do "Sanatorium Buchheide", które zostało zamknięte.W latach 1923-29 obiekt - przekształcony w miejski dom dziecka - działał pod nazwą "Kinderheim Bismarckhöhe". W roku 1926 przebudowano fasady budynków, otynkowano elewacje, znikły wszelkie ornamenty i upiększenia. W roku 1929 powstał tam dom starców. Z tego czasu zachował się do dziś - wybudowany w roku 1930 - betonowy podjazd dla wózków inwalidzkich. W roku 1937 w bezpośrednim sąsiedztwie kompleksu wybudowano autostradę. Ostatni ślad "Bismarckhöhe", to książka adresowa z 1943 roku. Niestety jedyną informacją jest to, że właścicielem było wówczas miasto Stettin.
Budynki "Bismarckhöhe" przetrwały działania wojenne z marca 1945 roku, jednak na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych zostały rozebrane przez mieszkańców. Do dziś pozostały słupy bramy wjazdowej (jeden stoi), wspomniany już podjazd dla wózków i fragmenty fundamentów bud.

Ponikwa (niem. Gold Bach) – zanikający strumień. Płynie przez środkową część Puszczy Bukowej w województwie zachodniopomorskim.

W 1906 roku zostało obudowane przez Buchheide Verain, w 1927 roku obudowę zmieniono. Do czasów obecnych zachowała się częściowo, ale przewiduje się przywrócenie dawnego stanu. Ponikwa płynie z północnego wschodu na południowy zachód, po przepłynięciu 1 kilometra natrafia na podłoże przepuszczalne i zanika na wprost Czajczej Góry. Okresowo przy wyższym stanie wody tworzy niewielkie rozlewisko nieco bliżej Drogi Binowskiej. Niegdyś ten strumień obfitował w wodę na tyle, że mimo jej ubytku na luźnych utworach podłoża, dopływał do zanikającego dziś Jeziora Węglinko

Lwia Paszcza (niem. Gené Grund, Gené Quelle) – źródło w północno-zachodniej Polsce, prawy dopływ Lisiego Potoku. Znajduje się w środkowej części Puszczy Bukowej.

Szwedzki Młyn nazwa tego miejsca pochodzi od istniejącego tutaj młyna. Historia młyna sięga już 1274. Był własnością klasztoru cystersów z Kołbacza. Po sekularyzacji zakonu Cystersów 1535 roku ostatni jego opat osiadł Kołowie pobierając daninę od dzierżawcy młyna.

Pomnik Carla Ludwiga Gene nadleśniczego ze Śmierdnicy stoi przy szlaku czerwonym z Kijewa do Ogrodu Dendrologicznego. C.L Gene ur. 08.05.1820 w Cosseblatt zmarł w Szczecinie w 16.06.1893 z pochodzenia Francuz.